6 Şubat 2009 Cuma
28 Ocak 2009 Çarşamba
Karşılıksız,ölesiye...
GALATASARAYIMIZ – Karşıyaka DYO
Aroma Bayanlar Voleybol 1. Ligi
Burhan Felek 50.Yıl Spor Salonu
28.01.2009 Saat:20:30
23 Ocak 2009 Cuma
Sivasspor - GALATASARAYIMIZ
24 Ocak 2009 Saat:14:00
Sivas 4 Eylül Stadyumu
Hakem:Yunus Yıldırım
@tuzlA
Sivas 4 Eylül Stadyumu
Hakem:Yunus Yıldırım
@tuzlA
21 Ocak 2009 Çarşamba
20 Ocak 2009 Salı
19 Ocak 2009 Pazartesi
Kurban...
Fortis Türkiye Kupası çeyrek final kuralarında rakibimiz Sivasspor oldu.
İlk maçımız 28 Ocak'ta Sami Yen'de, rövanş 4 Şubat'ta Sivas'ta..
Ama bu nasıl saçma bir formattır. Yeter artık. 4 grubun ilk 2'si gruptan çıktıktan sonra kura çekiliyor ve çeyrek final eşleşmeleri belli oluyor. Fenerbahçe - Bursaspor eşleşmesine bakın, bu iki takım daha yeni grupta karşılaştılar. Antalyaspor - Beşiktaş oynayacak alın size bu iki takım da grupta birbirlerine karşı mücadele ettiler. Çapraz eşleşme usulü yapsana şunu. Grup birincileri ile ikincilerini karşılaşsın. Ne kadar fazla saçmalayabilirizin rekorunu kırmaya çalışıyorlar heralde. B grubunun lideri Galatasaray da gidiyor C grubunun lideri Sivasspor'la karşılaşıyor. Bu 2 takım bir de haftasonunda ligde karşılaşacak. 15 günde 3 maç oynayacaklar. Hay ben böyle işin!..
@ alıntıdır
İlk maçımız 28 Ocak'ta Sami Yen'de, rövanş 4 Şubat'ta Sivas'ta..
Ama bu nasıl saçma bir formattır. Yeter artık. 4 grubun ilk 2'si gruptan çıktıktan sonra kura çekiliyor ve çeyrek final eşleşmeleri belli oluyor. Fenerbahçe - Bursaspor eşleşmesine bakın, bu iki takım daha yeni grupta karşılaştılar. Antalyaspor - Beşiktaş oynayacak alın size bu iki takım da grupta birbirlerine karşı mücadele ettiler. Çapraz eşleşme usulü yapsana şunu. Grup birincileri ile ikincilerini karşılaşsın. Ne kadar fazla saçmalayabilirizin rekorunu kırmaya çalışıyorlar heralde. B grubunun lideri Galatasaray da gidiyor C grubunun lideri Sivasspor'la karşılaşıyor. Bu 2 takım bir de haftasonunda ligde karşılaşacak. 15 günde 3 maç oynayacaklar. Hay ben böyle işin!..
@ alıntıdır
Sevdasının peşinden koşanlar
Bitti yine bir haftasonu daha.Bol peşindeyizli bi şekilde.Cumartesi erkek,bayan basketbol hemen akşamı futbol...Pazar engelsiz aslanlar, akşam üzeri erkek voleybol...Her ne kadar bayan ve erkek basket maçlarına işim dolayısıyla yetişemediysem de KDİ her zaman ki yerindeydi.Bazen 1 oluruz bazen 2 oluruz bazen 5 oluruz.Futbol maçından çıktıktan sonra bol sürüncemeli bi şekilde Avrupa yakasında kalacak bi yer bulduk.Gece Avrupa yakasında geçirildikten sonra ''arma destek bekler'' diyerek Engelsiz Aslanlar maçı için düştük yollara yine.Bu sefer fedareasyon bize bir kıyak yapmış maçı öğlen 12:00'a almıştı.Sağolsunlar düşünmüşler sonunda.
Salonda yaklaşık 30 kadar arma sevdalısıydık.Tabi gönül ister ki o salonlar dolsun taşsın ama şunu da biliyoruz ki ''ne kadar az olursak o kadar öz oluruz'' ve bu sözün ne kadar doğru olduğunu o salonda dün bir kez daha gösterdik.Takımımız da bizi mahçup etmeyerek maçı 42 sayı farkla kazandı.Onların mutluluğu bizim de mutlu olmamızı sağlıyor.Onlar mutluysa biz de mutluyuz... Basket maçının hemen akabinde KDİ mensubu 3 kişi olarak Üsküdar'daki voleybol maçına doğru hareketleniyoruz.Unkapanındaki meşhur nohut-pilavcıya uğramadan olur mu hiç..Karnımız doyuyor ve Üsküdar'a geçiyoruz.Maçın başlamasına yaklaşık 45 dakika kala salondayız.Tribün bakımından basket maçından daha kalabalığız ama basketteki kadar ''öz'' değiliz.Maç başlıyor ve ilk seti biraz zorlansak da almayı başarıyoruz ve arkası da geliyor tabi ki:2-0...3-0..İki gün süren maratonu 5te 4 yaparak yolumuza emin adımlarla devam ediyoruz.Gururluyuz,mutluyuz..
GALATASARAY 64 - Samsun Basketbol 61
GALATASARAY 76 - Türk Telekom 92
GALATASARAY 4 - Malatyaspor 2
GALATASARAY 86 - İzmir B.Belediyesi 44
GALATASARAY 3 - Plevne Bel. 0
YAŞA VAROL GALATASARAY
17 Ocak 2009 Cumartesi
Voleybolda Şampiyonluklar Bekliyoruz GALATASARAY
Maç: Galatasaray - Belediye Plevne
Tarih: 18 Ocak 2009 / 17:30
Salon: Burhan Felek 50. Yıl
Tarih: 18 Ocak 2009 / 17:30
Salon: Burhan Felek 50. Yıl
Sana Çıkıyor Tüm Yollar ...
TEKERLEKLİ SANDALYE BASKETBOL LİGİ
Engelsiz Aslanlar - İzmir B.Belediyesi
18 Ocak Pazar | Saat:11:00
Bağcılar Spor Salonu
Fevzi Çakmak Mah.Fatih Cad.No:50/a
BEKLİYORUZ !
Engelsiz Aslanlar - İzmir B.Belediyesi
18 Ocak Pazar | Saat:11:00
Bağcılar Spor Salonu
Fevzi Çakmak Mah.Fatih Cad.No:50/a
BEKLİYORUZ !
Ezeli Rekabette 100. Yıl
1905 yılında kurulan Galatasaray Kulübü ile 1907 yılında kurulan Fenerbahçe Kulübü, futbol branşında ilk kez, bundan tam 100 yıl önce, 17 Ocak 1909 tarihinde karşı karşıya geldi.
Şimdiki Fenerbahçe Şükrü Saracoğlu Stadı'nın bulunduğu ve ''Papazın Çayırı'' olarak adlandırılan yerde yapılan ezeli rekabet tarihindeki ilk maçı Galatasaray 2-0 kazandı.
-İLGİNÇ NOTLAR-
Türk sporuna damga vuran ve ''Zıt Kardeşler'' olarak adlandırılan Fenerbahçe ile Galatasaray'ın 100. yıla ulaşan ezeli rekabeti, birçok ilginç olaya tanık oldu.
100 yıllık ezeli rekabette ilk golü Galatasaraylı futbolcu Emin Bülent Serdaroğlu attı.
17 Ocak 1909 tarihinde ''Papazın Çayırı'' olarak adlandırılan yerde yapılan ilk maçı 2-0 kazanan Galatasaray, ezeli rakibinden ilk 7 maçta gol bile yemedi.
Fenerbahçe, Galatasaray karşısında ilk golü ve galibiyeti, ezeli rekabetteki 8. randevuda elde etti.
Fenerbahçe ile Galatasaray arasındaki maçlarda en az seyirci 17 Kasım 1922'deki karşılaşmaya geldi.
İttihat Sahası'nda şiddetli yağmur altında yapılan ve hakem Fethi Tahsin Başaran'ın şemsiyeyle yönetmek zorunda kaldığı maçı, tamamı biletsiz 14 kişi izledi.
21 Eylül 2003'de İstanbul Atatürk Olimpiyat Stadı'nda yapılan lig maçını ise 70 bin 125 seyirci izlerken, bu rakam, ezeli rakipler arasındaki bir maçı izleyen seyirci sayısındaki rekor olarak tarihe geçti.
Bu arada iki takımda da forma giyen Tanju Çolak'ın da 14'ü Galatasaray, 8'i Fenerbahçe formasıyla olmak üzere ezeli rekabette toplam 22 golü var.
Lig maçlarında ise Galatasaraylı Metin Oktay 9, Fenerbahçeli Aykut Kocaman da 8 golle takımlarının en golcü isimleri olarak tarihe geçti.
Fenerbahçe-Galatasaray maçlarında en çok oynama rekoru Turgay Şeren'e ait.
(A) Milli Takım ve Galatasaray'ın unutulmaz kalecilerinden Şeren, sarı-kırmızılı kaleyi 55 kez Fenerbahçe'ye karşı korurken, ezeli rekabette en çok forma giyen futbolcu unvanını elinde bulunduruyor.
Galatasaray-Fenerbahçe rekabetinde, şimdiye dek birçok oyuncu futbolculuk yaşamında iki formayı da giyme şansını buldu.
Son dönemde iki takımda da oynayan futbolcular şunlar:
Raşit Çetiner, Güngör Tekin, Erdoğan Arıca, Engin Verel, Mehmet Oğuz, Erhan Önal, Arif Kocabıyık, İlyas Tüfekçi, Tanju Çolak, Semih Yuvakuran, Selçuk Yula, Hasan Vezir, Benhur Babaoğlu, Elvir Boliç, Sedat Balkanlı, Saffet Sancaklı, Ahmet Yıldırım, Sergen Yalçın, Emre Aşık, Fatih Akyel(O.Ç), Elvir Baliç, Haim Michael Revivo, Abdullah Ercan, Mehmet Yozgatlı, Stjepan Tomas, Servet Çetin, Emre Belözoğlu(O.Ç).
Ezeli rakiplerin 100 yıllık geçmişinde, geride kalan 361 maçta en çok görülen sonuç 1-0 oldu.
Galatasaray ile Fenerbahçe arasındaki maçlarda tam 67 kez 1-0'lık sonuç ortaya çıkarken, 45 kez 2-1'lik skor alındı.
Galatasaray ile Fenerbahçe, en çok mart, en az ise temmuz aylarında karşılaştı.
Ezeli rakipler, mart ayında 46 kez birbirleriyle karşılaşırken, temmuz ayında ise yalnızca 9 kez maç yaptılar.
İki takım arasındaki ezeli rekabette geride kalan 361 maçta en farklı skorlu galibiyeti, 7-0'lık sonuçla Galatasaray aldı.
12 Şubat 1911'de İstanbul Ligi'nde yapılan maçı, Galatasaray 7-0 kazanmıştı.
YARIDA KALAN MAÇ VE TARİHİ KAVGA-
Ezeli rakiplerin 23 Şubat 1934 tarihinde yaptıkları İstanbul Ligi maçı futbolcular arasında çıkan büyük bir kavga nedeniyle yarıda kaldı.
Taksim Stadı'nda yapılan maçın 60. dakikasında Galatasaraylı Kadri Dağ'ın, Fenerbahçeli M.Reşat Nayir'e attığı attığı tekme ve Kadri'nin üzerine doğru koşan Fenerbahçeli Fikret Arıcan'ın, Galatasaraylı Tevfik tarafından kucaklanıp, saha kenarına atılmasıyla saha bir anda karıştı. İki takım oyuncuları arasında başlayan kavgaya tribünlerdeki seyirciler de katılınca, olaylar iyice büyüdü.
Yarıda kalan maçın ardından toplanan ''Mıntıka Futbol Heyeti'', Türk spor tarihinin en ağır cezalarından birisini verdi ve Fenerbahçe'den 9, Galatasaray'dan 8 futbolcu olmak üzere toplam 17 futbolcuyu uzun süreli cezalandırdı.
Bu cezalardan en karlı çıkan takım Beşiktaş olurken, sezonu ezeli rakiplerinin önünde şampiyon tamamladı.
-YABANCI HAKEMLER-
Ezeli rekabetin geçmişinde yabancı hakemler de görev yaptı.
Bu hakemler arasında Çek, İngiliz, Yunan, İtalyan, Avusturyalı, Alman, İsviçreli, Rumen, Macar, Yugoslav, Belçikalı ve Bulgar hakemler bulunuyor.
-TARİHTEN YAPRAKLAR-
-Galatasaraylı Bahri Altıntabak, Fenerbahçeli Şeref Has ile Nezihi Tosuncuk, ezeli rekabet tarihinde hem kendi kalesine, hem de rakip kaleye gol atan oyuncular oldu.
-Şevki Şenlen, Raşit Çetiner, İlyas Tüfekçi, Hasan Vezir, Saffet Sancaklı ve Tanju Çolak, hem Galatasaray, hem de Fenerbahçe formasıyla ezeli rekabette gol atma sevinci yaşadılar.
-Ezeli rekabette takım değiştiren oyuncular arasında eski takımlarında kaptanlık bandını taktıktan sonra transfer olan futbolcular, Fenerbahçe kaptanıyken Galatasaray'a geçen Naci Erdem ve Galatasaray kaptanıyken Fenerbahçe'ye geçen Mehmet Oğuz olarak kayıtlara geçti.
21 Kasım 2008 Cuma
Ne Kadar Övünsek Az !
Turkcell Süper Lig
12. Hafta
Ankaraspor - Galatasaray
22 Kasım 2008 Cumartesi
Saat: 19.00
Yenikent Asaş Stadı
5 Kasım 2008 Çarşamba
Üstünüzdeki forma güç verir size
UEFA B Grubu 2. Maçı
Benfica - Galatasaray
Benfica - Galatasaray
6 Kasım 2008 Perşembe / Saat: 21:30
4 Kasım 2008 Salı
Deplase Hayat
Küçükken televizyon izlerdik daha yemek yemeği bilmezdik .Annemiz yanı başımız da bi yandan televizyona baktırır daha sonra hooopp der kaşığı verirdi ağzımıza.Bizde bunu yerdik tabi.Ama gel zaman,git zaman büyüdük yaşlarımız oldu 20,hayatın tam göbeğinde bulduk kendimizi.
Arkaya dönüp baktığımızda ne ağzımıza bi lokma vericek bi ana , nede izleyecek bi televizyon kalmış.Hayatımız resmen Deplase edilmiş.
Küfredercesine haykırıyoruz artık,alkış tutuyoruz 90 dakika hayatımız duruyor,kalpler atmaz oluyor,artık atmosfere göre ne sıcak hava etkiliyor,nede soğuk hava . . .
Yine çıktık yola,bilmem kaç kilometre sonra varıcaz stada.Ne dağları aştık,ne dalgalarla boğuştuk,ne güneşler batırdık,ne yıldızlar kaydırdık . . .
Gözümüz hep yolda,gönlümüz formadaki armada.Bir sevgilimiz olmadı.Aslında olabilirdi neden olmasın ki ? Sevginin değerini,sevginin asaletini,sevginin kıymetini en önemlisi karşılıksız sevmeyi bizden iyi kim bilebilirdi ki ?
Bizim sarışın sevgilimiz olmadı saçları rüzgarda dalgalansın bi endam bi havayla yanında tur atsın.Bizim esmer sevgilimizde olmadı elinden tutup cadde cadde,cafe cafe gezelim.Bizim tek bir sevdamız oldu '' Sarı Kırmızı '' tarifsiz bir aşk.
Dağları aştık,dalgalarla boğuştuk,güneşin yerine ayı koyduk sevdiğimizin yanında olduk.Engel tanımadı aşkımız.Ne gecenin karanlığı,nede güneşin sıcaklığı fark etmedi bizlere.Aldığımız her nefes de şükrettik yaradana dua ettik şampiyon olmadan,kupaları kaldırmadan ayırma bizi diye.
Ana kucağına sığınacak yaşımız doldu,televizyon izlemeye vaktimiz ise hiç olmadı.Bir simit yanında sıcak bir demli bir çay üstüne bir sigara oohh beee gider bu kafayla Edirne den Kars'a sonucunda seviyoruz ya,sonucunda aşk yaşıyoruz ya.Ne sen beni terk edip gidebilirsin,nede ben seni bırakıp giderim.
Deplase Edilmiş Hayatlar,halinden memnun aşıklarız biz.Yanından ayrılsamda bir saniyemi sensiz koymam bana inan.Seni bıraktım mı fizan da,falan da,filan da ?
Sakın unutma ! Mahşere kadar bu kalp Sarı Kırmızı atıcak.
Arkaya dönüp baktığımızda ne ağzımıza bi lokma vericek bi ana , nede izleyecek bi televizyon kalmış.Hayatımız resmen Deplase edilmiş.
Küfredercesine haykırıyoruz artık,alkış tutuyoruz 90 dakika hayatımız duruyor,kalpler atmaz oluyor,artık atmosfere göre ne sıcak hava etkiliyor,nede soğuk hava . . .
Yine çıktık yola,bilmem kaç kilometre sonra varıcaz stada.Ne dağları aştık,ne dalgalarla boğuştuk,ne güneşler batırdık,ne yıldızlar kaydırdık . . .
Gözümüz hep yolda,gönlümüz formadaki armada.Bir sevgilimiz olmadı.Aslında olabilirdi neden olmasın ki ? Sevginin değerini,sevginin asaletini,sevginin kıymetini en önemlisi karşılıksız sevmeyi bizden iyi kim bilebilirdi ki ?
Bizim sarışın sevgilimiz olmadı saçları rüzgarda dalgalansın bi endam bi havayla yanında tur atsın.Bizim esmer sevgilimizde olmadı elinden tutup cadde cadde,cafe cafe gezelim.Bizim tek bir sevdamız oldu '' Sarı Kırmızı '' tarifsiz bir aşk.
Dağları aştık,dalgalarla boğuştuk,güneşin yerine ayı koyduk sevdiğimizin yanında olduk.Engel tanımadı aşkımız.Ne gecenin karanlığı,nede güneşin sıcaklığı fark etmedi bizlere.Aldığımız her nefes de şükrettik yaradana dua ettik şampiyon olmadan,kupaları kaldırmadan ayırma bizi diye.
Ana kucağına sığınacak yaşımız doldu,televizyon izlemeye vaktimiz ise hiç olmadı.Bir simit yanında sıcak bir demli bir çay üstüne bir sigara oohh beee gider bu kafayla Edirne den Kars'a sonucunda seviyoruz ya,sonucunda aşk yaşıyoruz ya.Ne sen beni terk edip gidebilirsin,nede ben seni bırakıp giderim.
Deplase Edilmiş Hayatlar,halinden memnun aşıklarız biz.Yanından ayrılsamda bir saniyemi sensiz koymam bana inan.Seni bıraktım mı fizan da,falan da,filan da ?
Sakın unutma ! Mahşere kadar bu kalp Sarı Kırmızı atıcak.
Mutluyduk !
Herkese nasip olur mu bilmem o tribünlerde oturmak beraber omuz omuza yapmak, hep bir ağızdan söylenen onca marşlar yaptığın ilk besteyi söyletme arzusu, beğendiğin bir besteyi haykırarak söylemek nasip olur mu herkese.Tribüncü olmak ne demek hiç kendinize bu soruyu sordunuz mu ? Ya da aklınızın bir ucundan geçti mi ? Benim aklıma gelmedi öyle bir şey. Ben sadece aklıma gelmeyen şeyin ne olduğunu düşündüm.Cevabı çok basitti hiç zorlanmadan cevapladım ‘’kanımızda var’’ ve şunu sordum kendi kendime peki nasıl kanımızda var ? Bunun cevabını siz kendiniz verin.Senesini hatırlamam, yaşımı boyumu hiç hatırlamam hayatımda ilk maçıma gitmiştim hani kelime dağarcığımız bir bestenin içinde bulunan altmış, yetmiş kelimeden daha az o kadar ufağım yani.Stadın ambiansı on numara her yerde bayraklar,formalar,atkılar var bizimde içimizde bir heyecan var zaten ilk maçından yüzüncü maçına kadar o heyecan içinde artarak büyüyor.Değişen tek şey dolu dolu geçen yıllar.Bazıları bize bakar taktığımız atkıya kilitlenir kalır.Geçen üç beş sene ardından derler boş boş geçen yıllar diye konuşurlar ama yanlış.Size göre doğruysa bile bize göre yanlış.Bilmem anlatabildim mi ? Bizlerin altında arabası,üstünde zengin işi montu,altımızda bilmem kaç milyonluk bot yoktu.Kırk kişilik otobüse yeri geldi yetmiş,yeri geldi seksen,mutluyduk,boynumuzda atkımız belki içimizde titreme vardı ama üşüdüğümüzden değil bize çok yakıştığından dolayı,ayağımızda iki sene önce alnımın teriyle kazandığım parayla aldığım spor ayakkabım vardı.Koskoca iki sene ardından o ayakkabı ne haldedir bir bilseniz ama o ayakkabı Bursa’yı, İzmir’i, Denizli’yi, Manisa’yı, Ankara’yı, Sivas’ı, Trabzon’u, Rize’si, Gaziantep’i daha o kadar yer gördü ki, o kadar yol yürüdü ki,o kadar kovalamaca yaşadı ki ama biz yinede mutluyduk ve yinede mutluyuz.Belki böyle bir şeydi, belki bize göre doğruydu onlara göre yanlış ama sonucunda biz mutluyduk.Okuduğumuz okulda bizlere sonucun önemli olduğunu öğrettiler ya bize yeterdi bile, fazlası her zaman zarar.Benim hiç kız arkadaşım olmadı neden mi ? Nedeni çok basit çünkü benim sevgilim bir tekti değişilmez,vazgeçilmezdi,uğruna canımı vereceğim bir aşktı bu.Bazı zamanlar düşündüm platonik aşk mı yaşıyorum diye o çelişkilere de takıldı kafam ama o kafa hep güzel bir yere takılmazdı ki.Bizim için sonuç önemliydi mutluyduk ! Kaç gece uykusuz kaldım,sabaha kalktığımda ayılamadım neden mi ? Gece kızlarla diskolarda eğlenmedik biz.Bizler yaptığımız pankartlarla uykusuz kaldık,yaptığımız toplantılarla uykusuz kaldık,yaptığımız deplasmanlarla uykusuz kaldık.Sonucu önemliydi bizim için ‘’mutluyduk’’ kelimesi ağzımızdan çıkıyordu bir kere fazlası zarardı bizim için.
Vakti Geldi Zaman Ayrılık
Ufaklık zamanlarımızın bir parçasıdır; baba elinden tutup stada akmak, stadda o heyecanı yaşamak ve her seferinde senin olduğun tribündeki suskunluğun aksine tribünlere uzun uzun bakıp orada olup o heyecanı yaşamanın hayalini kurmak...
Bu karambolde her maça gitmek... Sarı kırmızıyı nefes almak gibi içine çekipte, içindeki çocuk o kadar büyük heyecanlardayken suskun kalabilmek... Çocukluk yıllarımın rüyasıydı, 90 dakika tempo tutup, boğazımın patlarcasına "Cimbommmmm" diye haykırmak...
Vakti Geldi Zaman Ayrılık...
Kimi zaman söyleyememişimdir "bende o gruba girmek istiyorum, bende orada olmak istiyorum!" diye... Küçüğümdür... Bilmiyorumdur... Babanın oğluna duyduğu "Senin kılına zarar gelmesin" bakışlarıyla defalarca reddedilirsiniz...Ya sonrası?Kaçışlar,izinsiz olarak o heyecanı yaşamalar...Ve sonrası...
Bazen eve babadan önce gelebilmek adına atılan onca taklalar, eve geldiğinde sesinin kısık olduğunu babanın anlamaması için, "Yorgunum, uyuyorum"larla araya kaynayıp, yastığına başını koyup saatlerce tribün heyecanını yaşamak...Bazen babanın gözünden kaçmayan o kaçışlar ve tatlı-sert dinlenen vaazlar ve gençlik anıları...Daha sonraki zamanlar artık planlı olarak başlanmıştır gruplara gitmeler..."Artık biliyor babam, içim rahat, bugün boğazım yırtılsa da bağırırım, nasılsa eve gidince uyku, yorgunluk sendromu yaşamayacağım!"
Bugünlerle büyüdüm hep...Mecidiyeköy yollarında saatlerce hep aynı heyecanları kurdum, haftanın herhangi bir günü, herhangi bir saatinde; "Bugün de maç olsa keşke!" Kırmızıyı düşündüm bol bol, gözümün iliştiği her köşede kırmızıyı arardım. Yaşadım büyük bir heyecan ve gururla Kırmızının asaletini!
Bu heyecanları yaşarken çıktım tribüne... Tribünün vazgeçilmez bir unsur olduğunu yaşamaya başladım 14-15 yaşlarında...Tribün, beni içine çeken büyük bir aşktı...Sarının ve kırmızının haykırıldığı her an aşkımın depreşmesi...Heyecanımın tavan yapması...Var mıdır bu aşkın başka bir eşi daha? Bu güzelliklerle yaşadım gençliğimin ilk yıllarını...Okuldan kaçıp geldiğim yağmurlu o ilk kupa maçı,uzun uzun deplasman yolculukları,kazanılan şampiyonluklar,atılan kupa turları,uğruna çekilen onca eziyet..Herşey Senin Uğruna Katlanmak Boynumun Borcu...
@ alıntıdır
Bu karambolde her maça gitmek... Sarı kırmızıyı nefes almak gibi içine çekipte, içindeki çocuk o kadar büyük heyecanlardayken suskun kalabilmek... Çocukluk yıllarımın rüyasıydı, 90 dakika tempo tutup, boğazımın patlarcasına "Cimbommmmm" diye haykırmak...
Vakti Geldi Zaman Ayrılık...
Kimi zaman söyleyememişimdir "bende o gruba girmek istiyorum, bende orada olmak istiyorum!" diye... Küçüğümdür... Bilmiyorumdur... Babanın oğluna duyduğu "Senin kılına zarar gelmesin" bakışlarıyla defalarca reddedilirsiniz...Ya sonrası?Kaçışlar,izinsiz olarak o heyecanı yaşamalar...Ve sonrası...
Bazen eve babadan önce gelebilmek adına atılan onca taklalar, eve geldiğinde sesinin kısık olduğunu babanın anlamaması için, "Yorgunum, uyuyorum"larla araya kaynayıp, yastığına başını koyup saatlerce tribün heyecanını yaşamak...Bazen babanın gözünden kaçmayan o kaçışlar ve tatlı-sert dinlenen vaazlar ve gençlik anıları...Daha sonraki zamanlar artık planlı olarak başlanmıştır gruplara gitmeler..."Artık biliyor babam, içim rahat, bugün boğazım yırtılsa da bağırırım, nasılsa eve gidince uyku, yorgunluk sendromu yaşamayacağım!"
Bugünlerle büyüdüm hep...Mecidiyeköy yollarında saatlerce hep aynı heyecanları kurdum, haftanın herhangi bir günü, herhangi bir saatinde; "Bugün de maç olsa keşke!" Kırmızıyı düşündüm bol bol, gözümün iliştiği her köşede kırmızıyı arardım. Yaşadım büyük bir heyecan ve gururla Kırmızının asaletini!
Bu heyecanları yaşarken çıktım tribüne... Tribünün vazgeçilmez bir unsur olduğunu yaşamaya başladım 14-15 yaşlarında...Tribün, beni içine çeken büyük bir aşktı...Sarının ve kırmızının haykırıldığı her an aşkımın depreşmesi...Heyecanımın tavan yapması...Var mıdır bu aşkın başka bir eşi daha? Bu güzelliklerle yaşadım gençliğimin ilk yıllarını...Okuldan kaçıp geldiğim yağmurlu o ilk kupa maçı,uzun uzun deplasman yolculukları,kazanılan şampiyonluklar,atılan kupa turları,uğruna çekilen onca eziyet..Herşey Senin Uğruna Katlanmak Boynumun Borcu...
@ alıntıdır
Bir deplasman günlüğü
Sabahın ayazı uğruna düştük yine yollara.Karnım aç kahvaltı yapmadan ateşledim boş bi sigara içe içe yürüyorum.Yürürken düşünüyorum düşündükce hızlanıyorum ya otobüsü kaçırdıysam ulAn.. Hızlı adımlarla Kadıköy'de ilerliyorum,bazen içten içe bazen de insanların bakışlarını uyandıracak şekilde söylediğim tezahüratlarla Bakırköy deniz otobüsüne biniyorum.Bakırköy'de inip İncirli boyner'in oraya geldinmi heyecan yükseliyor.İnceden beste sesleri geliyor insanın kulağına sabah rüzgar sesi ile birlikte...Demek ki kaçırmamışım otobüsleri.Herkesin içinden geçirdiği gibi bizim içimizden de geçiyor şöyle 404'lerle deplasman yapmak, hadi oğlum kendine gel rüyanda görürsün ancak,aha geliyor otobüsler...Hayda yine aynı külüstürler,ne bekliyoduk ki sanki...Basma lan ayağıma yeni boyadım ayakkabıları tabi kardeşim 50 kişilik otobüse 80 kişi binersen olacağı bu,ayağına da basarlar kafana da...Ateşle ateşle ne o anaaa arka taraftan aşırı duman çıkmaya başladı o tarafa yanaş bakim ne oluyo.Nolucak bizim tayfa yakmış cigaraları dönüyorlar...Haydaa yine mi ya olmaz ki kardeşim her deplasmanda aynı muhabbet;yine noldu teker mi patladı yoksa motor mu bozuldu?Neyseki ucuz atlattık hadi devam tayfa hazır olun düşman bölgesindeyiz şehre giriş yaptık.Arkalardan bir ses biri konuşmaya başladı;
Arkadaşlar;
Biz buraya kavgaya değil,
Biz buraya gezmeye değil
Biz buraya takımımızı desteklemeye geldik
Kimse rakip taraftara bulaşayım falan demesin;demesi ile birlikte gaza gelen otobüs halkı olarak ''Alemin Kralı geliyooooooooor'' diye tempo tutmaya başlıyoruz.Sonra saf saf otobüsün içini kesen deplasman taraftarlarıyla ufaktan dalga geçiyoruz:''İstanbul...İstanbul...İstanbul...''Stada 150 metre var iniyoruz yürüyerek gidecez.Bu yürüme olayı aksiyonu,heyecanı daha da fazla arttırmış durumda.İniyoruz otobüslerden önden biz yürüyoruz arkamızdan dünya geliyor sanki.Aynı Fatih'in İstanbul'u fethetmeye geldiğindeki gibi yürüyoruz.O anda rakip taraftarla karşılaşıyoruz..Bir İki Hucuuummm bam güm pat.''Kaçmayın laaann''''Her Zaman Heryerde En Büyük CİMBOM''İçeri giriyoruz Bir iki üç Lay lay dan dun makara...Devre arası durum 1-1..
İkinci yarı ''saldır GALATASARAY oleeeeeeyyyyy''...Neyse attık yendik bitti.Biniyoruz yine bizim dededen kalma deplasman otobüslerine.Tam köşeyi dönüyoruz bu sefer de taşlanma faslı başlıyo.Neyse ki yara almadan bir iki sıyrıkla,camsız otobüslerle İstanbul'a dönüş moduna giriyoruz.Şehirden çıkıyoruz otobüste ses yok.Herkes galibiyetin verdiği keyif ve yorgunluğun verdiği rehavetle ağır ağır uyuyor.Sabah duruma göre belki 3'te,belki 5'te belki de öğlen 12'de -1'de İstanbul'dayız.Hiç vakit kaybetmeden doğru eve kayıyorum.Sonra da gidiş-geliş 20 25 saat süren yolculuğun vermiş olduğu yorgunlukla bende uyuyorum.Görev tamamlandı,vazifemi layıkıyle yerıne getirdim rahatım,huzur doluyum.
Unutma...PEŞİNDEYİZ !!!
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
