Deplase Hayat

Küçükken televizyon izlerdik daha yemek yemeği bilmezdik .Annemiz yanı başımız da bi yandan televizyona baktırır daha sonra hooopp der kaşığı verirdi ağzımıza.Bizde bunu yerdik tabi.Ama gel zaman,git zaman büyüdük yaşlarımız oldu 20,hayatın tam göbeğinde bulduk kendimizi.
Arkaya dönüp baktığımızda ne ağzımıza bi lokma vericek bi ana , nede izleyecek bi televizyon kalmış.Hayatımız resmen Deplase edilmiş.
Küfredercesine haykırıyoruz artık,alkış tutuyoruz 90 dakika hayatımız duruyor,kalpler atmaz oluyor,artık atmosfere göre ne sıcak hava etkiliyor,nede soğuk hava . . .
Yine çıktık yola,bilmem kaç kilometre sonra varıcaz stada.Ne dağları aştık,ne dalgalarla boğuştuk,ne güneşler batırdık,ne yıldızlar kaydırdık . . .
Gözümüz hep yolda,gönlümüz formadaki armada.Bir sevgilimiz olmadı.Aslında olabilirdi neden olmasın ki ? Sevginin değerini,sevginin asaletini,sevginin kıymetini en önemlisi karşılıksız sevmeyi bizden iyi kim bilebilirdi ki ?
Bizim sarışın sevgilimiz olmadı saçları rüzgarda dalgalansın bi endam bi havayla yanında tur atsın.Bizim esmer sevgilimizde olmadı elinden tutup cadde cadde,cafe cafe gezelim.Bizim tek bir sevdamız oldu '' Sarı Kırmızı '' tarifsiz bir aşk.
Dağları aştık,dalgalarla boğuştuk,güneşin yerine ayı koyduk sevdiğimizin yanında olduk.Engel tanımadı aşkımız.Ne gecenin karanlığı,nede güneşin sıcaklığı fark etmedi bizlere.Aldığımız her nefes de şükrettik yaradana dua ettik şampiyon olmadan,kupaları kaldırmadan ayırma bizi diye.
Ana kucağına sığınacak yaşımız doldu,televizyon izlemeye vaktimiz ise hiç olmadı.Bir simit yanında sıcak bir demli bir çay üstüne bir sigara oohh beee gider bu kafayla Edirne den Kars'a sonucunda seviyoruz ya,sonucunda aşk yaşıyoruz ya.Ne sen beni terk edip gidebilirsin,nede ben seni bırakıp giderim.
Deplase Edilmiş Hayatlar,halinden memnun aşıklarız biz.Yanından ayrılsamda bir saniyemi sensiz koymam bana inan.Seni bıraktım mı fizan da,falan da,filan da ?
Sakın unutma ! Mahşere kadar bu kalp Sarı Kırmızı atıcak.